Istnieją przeróżne metody, jakie proponują nam różne szkoły, poradniki, podręczniki, aby nauczyć się dobrze języka obcego.
Najbardziej tradycyjną, najczęściej uprawianą przez uczniów, jest „wkuwanie” słówek na pamięć. Jednakże jest to sposób mało oryginalny, a ponadto nużący. A co najważniejsze – efekty nie są trwałe – informacje zgromadzone tak w mózgu szybko ulatują.
Dzieje się tak dlatego, że „na raz” próbujemy wbić sobie do głowy zbyt dużo nowych rzeczy. Co gorsza – wydaje nam się, że gdy raz uda nam się zapamiętać, to za dwa czy trzy dni również będziemy pamiętać. Zasada jest jednak taka, że po jednym razie nie da się zapamiętać – trzeba co jakimś upływie czasu znów sobie przypomnieć to, czego się nauczyliśmy wcześniej. To trochę tak, jak widzimy jakąś osobę codziennie, więc nie doznajemy szoku, gdy ją widzimy na ulicy. Natomiast gdy spotykamy ją po raz pierwszy po jakimś długim czasie niewidzenia, nie jesteśmy w stanie jej rozpoznać, powiedzieć, kim jest, choć jej twarz nam się kojarzy. Podobnie jest ze słówkami, które potem widzimy gdzieś w jakimś tekście i wiemy doskonale, że kiedyś znaliśmy jego tłumaczenie, ale ponieważ go sobie nie powtarzaliśmy, wyleciało nam to z głowy. A więc, podsumowując – nauka języka obcego powinna odbywać się wedle jednego schematu. Na samym początku należy sobie przyswoić podstawowe słówka, zwroty, typu: „jak masz na imię”, „mam x lat”, i tak dalej, choćby po to, aby oswoić się z akcentem danego języka. Ponieważ każdy jest inny, najlepiej wcześniej posłuchać na kasecie lub w telewizji wymowy. Dobrze jest poznać na początku alfabet, czyli to, jak wymawia się poszczególne literki. Dzięki temu nauka słówek pod względem fonetyki będzie dużo łatwiejsza. Później nauka słówek oraz gramatyki powinna iść jednym torem i przeplatać się wzajemnie, ponieważ nie da się tych dwóch ważnych spraw oddzielić od siebie – żadna nie jest ważniejsza, obie są na równi. Gdy już „poczujemy bluesa”, warto sięgnąć po jakieś artykuły, książki lub posłuchać w telewizji wypowiedzi w danym języku, aby trochę „ożywić” swoją „suchą” znajomość języka. Gdy już zdobędziemy większą pewność siebie, to już tylko krok nas dzieli od tego, żeby zmierzyć się z własnymi kompleksami i przełamać barierę językową, aby z kimś porozmawiać. Jeśli nie ma możliwości rozmowy, to może być również pisanie, np. e-maili. Różne portale bowiem oferują internautom poznanie ludzi z całego świata, wobec czego nie pozostaje nic innego, jak z tej szansy po prostu skorzystać. Oczywiście, osoby takie nie zawsze odpisują na takie listy, ale wśród, powiedzmy, 20 osób na pewno znajdzie się przynajmniej jedna, która odpowie na naszą wiadomość. I to wystarczy, by nawiązać znajomość, by podszkolić sobie doskonale język. Ważne jednak, by kontakt się nie urywał, by był w miarę stały i częsty, bo inaczej „wyleci się z wprawy”. Oczywiście, nawet, gdy przejdzie się do wyższych etapów rozwijania umiejętności języków, nie można porzucić nauki słówek i gramatyki. Tej drugiej koniecznie należy się uczyć tylko i wyłącznie poprzez rozumienie jej, nigdy na pamięć, zaś tej pierwszej – czyli słówek, najlepiej poprzez wykorzystanie trzech zmysłów: wzroku, mowy oraz słuchu. A więc warto wypisać sobie jakieś słówka na kartce i wstępnie się z nimi oswoić, następnie nagrać je na dyktafon (narząd mowy – oswojenie się z nowym słownictwem po raz drugi), a na końcu odsłuchać po kilka razy w ciągu dnia tych słówek (wykorzystanie narządu słuchu – oswojenie się ze słownictwem po raz trzeci). W ten sposób zakodowane informacje, często oczywiście powtarzane, zostają w naszej pamięci naprawdę na długo!
Marta Akuszewska
