Telefonia komórkowa pojawiła się w Polsce w 1992 roku. Jednak te urządzenie stały się bardzo powszechne dopiero w roku 2000/2001. Teraz tzw. komórkę posiada praktycznie każdy, kto jest w stanie nauczyć się z niej korzystać. Wiele mówi się o nowych modelach, o udogodnieniach, jakie niesie za sobą ta, tak szybko rozwijająca się technologia.
Duża część z nas nie porusza się bez komórki, kiedy nam się zepsuje, lub gdzieś ją zostawimy czujemy się niemalże jak bez ręki, wręcz nie wyobrażamy sobie bez niej życia. Oczywiście gdyby było to koniecznie, na pewno byśmy sobie z tym poradzili, jednak bez takiego przymusu nie zamierzamy nawet o tym myśleć.
Mało natomiast mówi się o kulturze w używaniu telefonów komórkowych. Tak jak w każdej rozwijającej dziedzinie życia, tak i w tej przydałby się kodeks kulturowy, taki savoir vivre komórkowy. Jednak nic takiego dotąd nie stało się popularne i ludzie często nie zwracają w ogóle na to uwagi. Dostrzega się osoby kupujące coś w sklepie i rozmawiające z ekspedientką a w tym samym czasie prowadzące konwersacje przez telefon komórkowy.
Jest to przejaw braku poszanowania drugiej osoby. Oczywiście, są telefony, które musimy odebrać, bo wiem, że to nie cierpiąca zwłoki sprawa, ale czy w większości przypadków nie moglibyśmy powiedzieć: Przepraszam, teraz nie mogę, oddzwonię później. Drugą bardzo irytująca sytuacją, którą można bardzo często zaobserwować w środkach komunikacji miejskiej.
Nie jest ona tak rażąca, w przypadku miejskich autobusów czy tramwajów, bo tam ogólnie panuje duży gwar. Jednak w autokarach czy pociągach, gdzie zazwyczaj ludzie siedzą w ciszy, bo jedni śpią inny coś czytają, nietaktowne jest głośne rozmawianie przez telefon komórkowy. Nie dość, że zaburzamy spokój innych podróżnych, to w dodatku zmuszamy ich do słuchania naszej rozmowy.
Werka
